Pediyatrik hastalarda idrar yolu enfeksiyonlarının bakteriyel ve fungal özellikleri

Tarayıcınızda Javascript şu anda devre dışıdır. Javascript devre dışı bırakıldığında bu web sitesinin bazı özellikleri çalışmayacaktır.
Özel ayrıntılarınız ve ilgilendiğiniz belirli ilaçla kaydolun; sağladığınız bilgileri kapsamlı veritabanımızdaki makalelerle eşleştireceğiz ve bir PDF kopyasını size hemen e-postayla göndereceğiz.
Adane Bitew, 1 Nuhamen Zena, 2 Abera Abdeta31 Tıbbi Laboratuvar Bilimleri Bölümü, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Addis Ababa Üniversitesi, Addis Ababa, Etiyopya;2 Mikrobiyoloji, Millennium Tıp Fakültesi, St Paul's Hastanesi, Addis Ababa, Etiyopya Bölümü;3 Ulusal Klinik Bakteriyoloji ve Mikoloji Referans Laboratuvarı, Etiyopya Halk Sağlığı Enstitüsü, Addis Ababa, Etiyopya Sorumlu Yazar: Abera Abdeta, Ulusal Klinik Bakteriyoloji ve Mikoloji Referans Laboratuvarı, Etiyopya Halk Sağlığı Enstitüsü, PO Box: 1242, Addis Ababa, Etiyopya , +251911566420, e-posta [e-posta korumalı] Arka plan: İYE'ler pediatride sık görülen enfeksiyonlardır. İdrar yolu enfeksiyonlarının yaygın nedenleri, antimikrobiyal duyarlılık kalıpları ve belirli ortamlarda ilişkili risk faktörleri hakkında bilgi, vakaların uygun tedavisi için kanıt sağlayabilir. Amaçlar : Bu çalışmada, ilişkili üropatojenler ve idrar yolu enfeksiyonlarının ortak etiyolojisi ve prevalansının yanı sıra bakteriyel izolatların antibiyotik duyarlılık profillerinin belirlenmesi ve pediatrik hastalarda idrar yolu enfeksiyonları ile ilişkili risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve yöntem: Çalışma Ekim 2019'dan Temmuz 2020'ye kadar St. Paul's Hastanesi Millennium Tıp Fakültesi'nde gerçekleştirildi. Hastanın idrarı aseptik olarak toplanır, ortama aşılanır ve 37°C'de 18-48 saat inkübe edilir. Bakteri ve maya standarda göre tanımlandı prosedürler. Kirby Bauer disk difüzyon yöntemi kullanılarak bakteriyel patojenlerin antibiyotik duyarlılık testi. Ham oranları %95 güven aralıklarıyla tahmin etmek için tanımlayıcı istatistikler ve lojistik regresyon kullanıldı. P değeri sonuçları: 65 örnekte anlamlı bakteri/mantar büyümesi gözlendi. prevalansı %28,6 olup bunların %75,4'ü (49/65) ve %24,6'sı (16/65) sırasıyla bakteriyel ve fungal patojenlerdi. Bakteriyel etiyolojilerin yaklaşık %79,6'sı Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae idi. Direnç en yüksek ampisiline karşıydı ( Etiyopya'da ampirik olarak yaygın olarak kullanılan %100), sefazolin (%92,1) ve trimetoprim-sülfametoksazol (%84,1). Hastanede kalış süresi (P=0,01) ve kateterizasyon (P=0,04) idrar yolu enfeksiyonu ile istatistiksel olarak ilişkiliydi. Sonuçlar: Çalışmamızda idrar yolu enfeksiyonlarının yüksek prevalansı gözlendi. Enterobacteriaceae idrar yolu enfeksiyonlarının önde gelen nedenidir. Hastanede kalış süresi ve kateterizasyon idrar yolu enfeksiyonu ile anlamlı derecede ilişkiliydi. Hem Gram negatif hem de Gram pozitif bakteriler idrar yolu enfeksiyonlarına karşı oldukça dirençliydi. ampisilin ve trimetoprim-sülfametoksazol.Anahtar kelimeler: Antibiyotik duyarlılık modelleri, Pediatri, İdrar yolu enfeksiyonları, Etiyopya
Bakteri ve mantarların neden olduğu idrar yolu enfeksiyonları (İYE), çocuklarda en sık görülen idrar yolu hastalıklarından biridir. Gelişmekte olan ülkelerde, pediatrik yaş grubunda solunum ve mide-bağırsak enfeksiyonlarından sonra en sık görülen üçüncü enfeksiyondur.2 Çocuklarda bağırsak enfeksiyonları ateş, dizüri, aciliyet ve bel ağrısı dahil olmak üzere kısa vadeli morbidite ile ilişkilidir. Ayrıca kalıcı böbrek yara izi gibi uzun vadeli böbrek hasarına ve yüksek tansiyon ve böbrek yetmezliği gibi uzun vadeli sorunlara da yol açabilir. 3 Wennerstrom ve ark.15 ilk idrar yolu enfeksiyonundan sonra çocukların yaklaşık %15'inde böbrekte skar oluştuğunu tanımlamış ve idrar yolu enfeksiyonlarının erken teşhisinin ve erken tedavisinin önemini vurgulamıştır. Ayrıca, sağlık hizmetleriyle ilişkili idrar yolu yönetimine ilişkin harcamalar da oldukça yüksektir.3, 4 Gelişmekte olan farklı ülkelerde pediatrik İYE'lerle ilgili çok sayıda çalışma, İYE prevalansının %16 ile %34 arasında değiştiğini göstermiştir.5-9 Ayrıca, 1 ay ile 11 yaş arasındaki çocukların %8'e varan oranlarda en az bir İYE gelişecektir10, bebeklerin ve çocukların %30'a kadarının ilk idrar yolu enfeksiyonundan sonraki ilk 6-12 ay içinde tekrarlayan enfeksiyonlara yakalandığı bilinmektedir.11
Gram-negatif ve Gram-pozitif bakterilerin yanı sıra bazı Candida türleri idrar yolu enfeksiyonlarına neden olabilir.E.idrar yolu enfeksiyonlarının en yaygın nedeni coli olup, onu Klebsiella pneumoniae takip etmektedir.12 Çalışmalar Candida türlerinin, özellikle de Candida albicans'ın çocuklarda Candida İYE'lerinin en yaygın nedeni olmaya devam ettiğini göstermiştir.13 Yaş, sünnet durumu ve kalıcı kateterler risk oluşturmaktadır. Çocuklarda İYE için faktörler. Erkek çocuklar yaşamın ilk yılında daha savunmasızdır, bundan sonra cinsiyet organlarındaki farklılıklar nedeniyle görülme sıklığı çoğunlukla kızlarda daha yüksektir ve sünnetsiz erkek bebekler daha yüksek risk altındadır.1,33 Antibiyotik duyarlılık kalıpları Üropatojenlerin sayısı zamana, hastanın coğrafi konumuna, demografik özelliklerine ve klinik özelliklerine göre değişiklik gösterir.​​1
İYE gibi bulaşıcı hastalıkların, %98'i düşük gelirli ülkelerde meydana gelen küresel ölümlerin %26'sından sorumlu olduğu düşünülmektedir.14 Nepal ve Hindistan'daki pediatrik hastalar üzerinde yapılan bir araştırma, genel İYE prevalansının %57 olduğunu bildirmiştir15 ve 48 %,16.Güney Afrikalı çocuklar üzerinde yapılan bir hastane araştırması, idrar yolu enfeksiyonlarının sağlık hizmeti enfeksiyonlarının %11'ini oluşturduğunu gösterdi.17 Kenya'da yapılan başka bir çalışmada, küçük çocuklarda görülen ateşli enfeksiyon yükünün yaklaşık %11,9'unun idrar yolu enfeksiyonlarına bağlı olduğu ortaya çıktı.18
Etiyopya'daki pediyatrik hastalarda idrar yolu enfeksiyonu tespit eden çok az çalışma var: Hawassa Sevk Hastanesi, Yekatit 12 Hastanesi, Felege-Hiwot Uzman Hastanesi ve Gondar Üniversitesi Hastanesi'ndeki çalışmalar sırasıyla %27,5, %19 %15,9, 20 %16,7, %21 ve %26,45 ve 22 gösterdi. .Etiyopya da dahil olmak üzere gelişmekte olan ülkelerde, çeşitli sanitasyon düzeylerinde idrar kültürlerinin bulunmaması, kaynak yoğun olduğundan pratik değildir. Bu nedenle, İYE'nin patojen spektrumu ve Etiyopya'daki ilaç duyarlılık profili pek bilinmemektedir. Bu amaçla, bu Çalışma, idrar yolu enfeksiyonlarının prevalansını belirlemeyi, İYE ile ilişkili bakteriyel ve fungal patojenleri analiz etmeyi, bakteri izolatlarının antimikrobiyal duyarlılık profillerini belirlemeyi ve İYE ile ilişkili başlıca duyarlılık faktörlerini tanımlamayı amaçladı.
Ekim 2019'dan Temmuz 2020'ye kadar, Addis Ababa, Etiyopya'daki St Paul's Hastanesi Millennium Medical College'ın (SPHMMC) Pediatri Bölümü'nde hastane bazlı kesitsel bir çalışma gerçekleştirildi.
Çalışma süresi boyunca pediatri kliniğinde yatan ve ayaktan tedavi gören tüm pediatrik hastalar görüldü.
Çalışma dönemi boyunca, İYE belirti ve semptomları olan tüm pediatrik yatan ve ayakta tedavi gören hastalar çalışma alanına katıldı.
Örneklem büyüklüğü, daha önceki çalışmalarda %95 güven aralığı, %5 hata payı ve İYE prevalansı ile tek oranlı örneklem büyüklüğü hesaplama formülü kullanılarak belirlenmiştir [%15,9 veya P=0,159)] Merga Duffa ve ark.20 Addis Ababa'da , Aşağıda gösterildiği gibi.
Z α/2 = Normal dağılım için %95 güven aralığı kritik değeri, 1,96'ya eşit (α = 0,05'teki Z değeri);
D = %5'e eşit hata payı, α = insanların tahammül etmeye istekli olduğu hata düzeyidir;bunları formüle ekleyin, n= (1,96)2 0,159 (1–0,159)/(0,05)2=206 ve n = 206+206/10 = 227 iken %10 yanıtsız olduğunu varsayalım.
Bu çalışmada uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. İstenilen örneklem büyüklüğüne ulaşılıncaya kadar veri toplayınız.
Veriler ebeveynlerden yazılı bilgilendirilmiş onam alındıktan sonra toplandı. Sosyodemografik özellikler (yaş, cinsiyet ve ikamet yeri) ve ilişkili risk faktörleri (kateter, geçirilmiş idrar yolu enfeksiyonu, insan immün yetmezlik virüsü (HIV) durumu, sünnet ve hastanede kalış süresi) Çalışma katılımcılarının yüzdesi, önceden belirlenmiş veriler kullanılarak nitelikli hemşireler tarafından toplandı.Test için yapılandırılmış bir anket. Hastanın ve altta yatan hastalığın belirti ve semptomları, ilgili çocuk doktoru tarafından kaydedildi.
Analizden önce: Çalışmaya katılanların sosyodemografik özellikleri (yaş, cinsiyet vb.) ile klinik ve tedavi bilgileri anketlerden toplandı.
Analiz: Otoklavın, inkübatörün, reaktiflerin, mikroskobun performansı ve besiyerinin mikrobiyolojik kalitesi (ortamın sterilitesi ve her bir ortamın büyüme performansı), kullanım öncesinde standart prosedürlere göre değerlendirildi. Klinik numunelerin toplanması ve taşınması gerçekleştirilir. aseptik prosedürlerden sonra. Klinik numunelerin aşılanması ikincil bir güvenlik kabini altında gerçekleştirildi.
Analiz Sonrası: Çıkarılan tüm bilgiler (laboratuvar sonuçları gibi) uygunluk, tamlık ve tutarlılık açısından kontrol edilir ve istatistiksel araçlara girmeden önce kaydedilir. Veriler ayrıca güvenli bir yerde saklanır. Bakteri ve maya izolatları Standart Çalışma Prosedürüne göre saklandı ( St. Paul Hastanesi Millennium Medical College'ın (SPHMMC) SOP'u.
Anketlere ilişkin tüm veriler kodlandı, çift girildi ve Sosyal Bilimler İstatistik Paketi (SPSS) yazılımının 23. sürümü kullanılarak analiz edildi. Farklı değişkenler için %95 güven aralıklarıyla kaba oranları tahmin etmek için tanımlayıcı istatistikler ve lojistik regresyon kullanın.P değerleri ​​< 0,05 anlamlı kabul edildi.
Her pediyatrik hastadan steril idrar kapları kullanılarak idrar örnekleri toplandı. Çalışma katılımcılarının ebeveynlerine veya velilerine, temiz yakalanmış orta akım idrar örneklerinin nasıl toplanacağı konusunda uygun talimatlar verildi. Kateter ve suprapubik idrar örnekleri, eğitimli hemşireler ve doktorlar tarafından toplandı. Toplandıktan hemen sonra , numuneler daha ileri işlemler için SPHMMC'nin mikrobiyoloji laboratuvarına alındı. Numunelerin bir kısmı, bir güvenlik kabini kullanılarak MacConkey agar plakaları (Oxoid, Basingstoke ve Hampshire, İngiltere) ve kanlı agar (Oxoid, Basingstoke ve Hampshire, İngiltere) besiyerlerine aşılandı. 1 μL kalibrasyon döngüsü. Geriye kalan numuneler, kloramfenikol (100 µgml-1) ve gentamisin (50 µgml-1) (Oxoid, Basingstoke ve Hampshire, İngiltere) ile desteklenmiş beyin kalp infüzyon agarına yerleştirildi.
Aşılanan tüm plakalar 37°C'de 18-48 saat boyunca aerobik olarak inkübe edildi ve bakteri ve/veya maya gelişimi açısından kontrol edildi. ≥105 kob/mL idrar üreten bakteri veya maya koloni sayımları anlamlı büyüme olarak kabul edildi. Üç veya daha fazla tür veren idrar numuneleri ileri inceleme için değerlendirmeye alınmadı.
Bakteriyel patojenlerin saf izolatları başlangıçta koloni morfolojisi ve Gram boyama ile karakterize edildi. Gram pozitif bakteriler ayrıca katalaz, safra aescin, pirrolidinopeptidaz (PRY) ve tavşan plazması kullanılarak karakterize edildi. Gram negatif bakteriler (üreaz testi, indol testi, sitrat kullanım testi, trisakarit demir testi, hidrojen sülfür (H2S) üretim testi, lizin demir agar testi, hareketlilik testi ve oksidaz testi testi) tür düzeyine kadar).
Mayalar, üreticinin talimatlarına göre kromojenik ortam (CHROMagar Candida ortamı, bioM'erieux, Fransa) kullanılarak Gram boyama, embriyo tüpü analizleri, karbonhidrat fermantasyonu ve asimilasyon analizleri gibi rutin rutin teşhis yöntemleri kullanılarak tanımlandı.
Antimikrobiyal duyarlılık testi, Klinik Laboratuvar Standartları Enstitüsü (CLSI) kılavuzlarına göre Mueller Hinton agar (Oxoid, Basingstoke, İngiltere) üzerinde Kirby Bauer disk difüzyonu ile gerçekleştirildi.24 Her bir izolatın bakteriyel süspansiyonları, 0,5 mL besin besiyerinde hazırlandı ve bulanıklık için ayarlandı. 1 mL biyokütle başına yaklaşık 1 x 106 koloni oluşturan birim (CFU) elde etmek için 0,5 McFarland standardını eşleştirin. Steril bir eküvyonu süspansiyona batırın ve fazla malzemeyi tüpün kenarına doğru bastırarak çıkarın. Eküvyonlar daha sonra Mueller Hinton agar plakasının ortasına yerleştirildi ve besiyeri üzerine eşit şekilde dağıtıldı. Antibiyotik diskleri, aşılamadan sonraki 15 dakika içinde her bir izolatla tohumlanan Mueller Hinton agarına yerleştirildi ve 24 saat boyunca 35-37 °C'de inkübe edildi. Ölçmek için bir kumpas kullanın inhibisyon bölgesinin çapı. Çap-alan inhibisyonu, Klinik ve Laboratuvar Standartları Enstitüsü (CLSI) yönergelerine göre hassas (S), orta (I) veya dirençli (R) olarak yorumlandı.24. Staphylococcus aureus (ATCC 25923), Escherichia coli (ATCC 25922) ve Pseudomonas aeruginosa (ATCC 27853), antibiyotiklerin etkinliğini kontrol etmek için kalite kontrol suşları olarak kullanıldı.
Gram-negatif bakteriler için antibiyotik plakaları kullanıyoruz: amoksisilin/klavulanat (30 μg);siprofloksasin (5 μg);nitrofurantoin (300 μg);ampisilin (10 μg);amikasin (30 μg);Meropenem (10 μg);Piperasilin-tazobaktam (100/10 μg);Sefazolin (30 μg);Trimetoprim-sülfametoksazol (1,25/23,75 μg).
Gram-pozitif izolatlar için antibakteriyel diskler şunlardı: penisilin (10 ünite);sefoksitin (30 μg);nitrofurantoin (300 μg);vankomisin (30 μg);trimetoprim-sülfametoksazol (1,25/g) 23,75 μg);Siprofloksasin (5 μg);Doksisiklin (30 μg). Çalışmamızda kullanılan antimikrobiyal disklerin tümü Oxide, Basingstoke ve Hampshire, İngiltere ürünleriydi.
Tablo 1'de gösterildiği gibi, bu çalışmaya idrar yolu enfeksiyonu olduğunu gösteren veya yüksek oranda şüphelenilen ve seçim kriterlerini karşılayan 227 (227) pediatrik hasta dahil edilmiştir. Çalışmaya katılan erkek katılımcıların sayısı (138; %60,8), kadın çalışma katılımcılarından (89; %39,2) fazladır. kadın/erkek oranı 1,6:1'dir. Çalışmaya alınan deneklerin sayısı yaş grupları arasında değişkenlik göstermiştir; en fazla hastaya sahip olan 3 yaş grubudur (119; %52,4), onu 13-15-15 yaş grubu takip etmektedir. sırasıyla 37 yaş (37; %16,3) ve 3-6 yaş (31; %13,7) yaş gruplarıdır. Araştırmanın nesneleri ağırlıklı olarak şehirlerdir ve kır-kent oranı 2,4:1'dir (Tablo 1).
Tablo 1 Çalışma deneklerinin sosyo-demografik özellikleri ve kültürel açıdan olumlu örneklerin sıklığı (N= 227)
227 (227) idrar numunesinin 65'inde önemli bakteri/maya büyümesi gözlendi ve genel prevalans %28,6 (65/227) oldu; bunların %21,6'sı (49/227) bakteriyel patojenler iken %7'si (16/227) İYE prevalansı 13-15 yaş grubunda 17/37 (%46,0) ile en yüksek, 10-12 yaş grubunda ise 2/21 (%9,5) ile en düşüktü. Tablo 2) .Kadınlarda İYE görülme oranı 30/89 (%33,7) iken erkeklerde bu oran 35/138 (%25,4) idi.
49 bakteri izolatının %79,6'sı (39/49) Enterobacteriaceae idi; bunların arasında Escherichia coli, toplam bakteri izolatlarının %42,9'unu (21/49) oluşturan en yaygın bakteriydi ve ardından %34,6'sını oluşturan Klebsiella pneumoniae bakterileri geliyordu ( 17/49) bakteri izolatları.Dört (%8,2) izolat, fermente olmayan bir Gram-negatif basil olan Acinetobacter tarafından temsil edilmiştir.Gram-pozitif bakteriler, bakteriyel izolatların yalnızca %10,2'sini (5/49) oluşturmuştur; bunlardan 3 ( %60,0'ı Enterococcus'tur. 16 maya izolatından 6'sı (%37,5) C. albicans tarafından temsil edilmiştir. Toplumdan edinilen 26 üropatojenin %76,9'u (20/26) Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae idi. 20 koğuştan edinilmiş üropatojenlerin 15/20'si bakteriyel patojenlerdi. Yoğun bakım ünitesinde edinilen 19 üropatojenin 10/19'u mayalardı. Kültür pozitif 65 idrar örneğinin 39'u (%60,0) hastaneden edinilmiş ve 26'sı (%40,0) topluluk kökenli (Tablo 3).
Tablo 3 SPHMMC'li pediatrik hastalarda idrar yolu enfeksiyonu ile ilişkili risk faktörlerinin lojistik regresyon analizi (n = 227)
227 pediyatrik hastadan 129'u 3 günden kısa süre hastanede yattı, bunların 25'i (%19,4) kültür pozitifti, 120'si poliklinikte kabul edildi, bunların 25'i (%20,8) kültür pozitifti ve 63'ünde kültür pozitifti. idrar yolu enfeksiyonu öyküsü.Bunlardan 23'ü (%37,70) kültür pozitifliği, 38'i kalıcı kateter pozitifliği, 20'si (%52,6) kültür pozitifliği ve 71'i >37,5°C vücut ısısı pozitifliğiydi; bunların 21'i (%29,6) kültür pozitifti (Tablo 3).
İYE öngördürücüleri iki değişkenli olarak analiz edildi ve 3-6 ay kalış süresi (COR 2,122; %95 CI: 3,31-3,43; P=0,002) ve kateterizasyon (COR= 3,56; 95) %CI için lojistik regresyon değerleri vardı. : 1,73–7,1;P = 0,001). İYE'nin iki değişkenli anlamlı belirleyicileri üzerinde aşağıdaki lojistik regresyon değerleriyle çoklu regresyon analizi yapıldı: 3-6 ay kalış süresi (AOR = 6,06, %95 CI: 1,99-18,4; P = 0,01) ve kateterizasyon ( AOR = 0,28; %95 CI: 0,13-0,57, P = 0,04). 3-6 aylık hastanede kalış süresi İYE ile istatistiksel olarak anlamlı düzeyde ilişkiliydi (P = 0,01). İYE ile kateterizasyon arasındaki ilişki de istatistiksel olarak anlamlıydı (P = 0,01). P=0.04). Ancak ikamet yeri, cinsiyet, yaş, başvuru kaynağı, önceki İYE öyküsü, HIV durumu, vücut ısısı ve kronik enfeksiyonun İYE ile anlamlı düzeyde ilişkili olmadığı bulundu (Tablo 3).
Tablo 4 ve 5, Gram negatif ve Gram pozitif bakterilerin değerlendirilen dokuz antibiyotiğe karşı genel antimikrobiyal duyarlılık modellerini açıklamaktadır. Amikasin ve meropenem, %4,6 ve %9,1 direnç oranlarıyla Gram negatif bakterilere karşı test edilen en etkili ilaçlardı. Sırasıyla. Test edilen tüm ilaçlar arasında Gram negatif bakteriler sırasıyla %100, %92,1 ve %84,1 direnç oranlarıyla ampisilin, sefazolin ve trimetoprim-sülfametoksazole en dirençli olandı.E.En sık geri kazanılan tür olan coli'nin ampisilin (%100), sefazolin (%90,5) ve trimetoprim-sülfametoksazole (%80,0) karşı direnci daha yüksekti. Klebsiella pneumoniae %94,1 direnç oranıyla en sık izole edilen ikinci bakteri oldu. sefazolin'e ve %88,2'si trimetoprim/sülfametoksazole Tablo 4. Gram-pozitif bakterilerin en yüksek genel direnç oranı (%100) trimetoprim/sülfametoksazolde gözlendi, ancak Gram-pozitif bakterilerin tüm izolatları (%100) oksasiline duyarlıydı ( tablo 5).
İdrar yolu enfeksiyonları (İYE), pediatrik pratikte en sık görülen morbidite nedenlerinden biri olmaya devam etmektedir. Çocuklarda İYE'nin erken tanısı önemlidir çünkü skar, hipertansiyon ve son dönem böbrek hastalığı gibi böbrek anormalliklerinin bir göstergesi olabilir. Çalışmamızda idrar yolu enfeksiyonlarının görülme sıklığı %28,6 olup, bunun %21,6'sı bakteriyel patojenlerden, %7'si ise mantar patojenlerinden kaynaklanmaktadır. Çalışmamızda bakterilerin neden olduğu idrar yolu enfeksiyonlarının yaygınlığı, bildirilen %15,9'luk prevalanstan daha yüksek bulunmuştur. Etiyopya'da Merga Duffa ve diğerleri tarafından.Benzer şekilde, %27,5 ve ark. 19 Etiyopyalılarda, özellikle çocuklarda mayaya bağlı idrar yolu enfeksiyonu görülme sıklığı referansımız açısından bilinmemektedir. Bunun nedeni, Etiyopya'da mantar hastalıklarının genellikle bakteriyel ve viral hastalıklardan daha az önemli görülmesidir. Bu nedenle, maya görülme sıklığı, Bu çalışmada pediatrik hastalarda bildirilen idrar yolu enfeksiyonu oranı %7 olup bu oran ülkede ilktir. Çalışmamızda bildirilen mayanın neden olduğu İYE prevalansı, Seifi ve arkadaşlarının çocuklarda yaptığı çalışmada bildirilen %5,2 prevalans ile tutarlıdır. al.25 Bununla birlikte, Zarei İran ve Mısır'da sırasıyla %16,5 ve %19,0 prevalans bildirmiştir - Mahmoudabad ve ark. 26 ve Alkilani ve ark. 27. Bu iki çalışmadaki yüksek prevalans şaşırtıcı değildir, çünkü çalışmaya dahil edilenler yoğun bakım hastalarıdır. Yaş tercihi yoktur. Çalışmalar arasında İYE prevalansındaki farklılıklar, çalışma tasarımındaki farklılıklardan, çalışma deneklerinin sosyodemografik özelliklerinden ve eşlik eden hastalıklardan kaynaklanabilir.
Bu çalışmada İYE'lerin %60'ı hastane kaynaklı (yoğun bakım ünitesi ve servis kaynaklı) idi. Benzer sonuçlar (%78,5) Aubron ve ark. tarafından da gözlemlenmiştir.28, gelişmekte olan ülkelerde İYE prevalansı çalışmaya ve bölgeye göre değişmekle birlikte, İYE'ye neden olan bakteriyel ve fungal patojenler arasında bölgesel bir farklılık görülmemektedir. İdrar kültürlerinden elde edilen en yaygın bakteriler, başta Escherichia coli olmak üzere Gram-negatif basiller ve bunu Klebsiella izlemektedir. pneumoniae.6,29,30 Daha önceki benzer çalışmalarla tutarlı olarak29,30 çalışmamız da Escherichia coli'nin en yaygın bakteri olduğunu gösterdi. Yaygın bakteriler toplam bakteriyel izolatların %42,9'unu oluştururken, bunu %34,6'sını Klebsiella pneumoniae takip etti. Escherichia coli, toplum ve hastane kökenli İYE'lerde en yaygın bakteriyel patojendi (sırasıyla %57,1 ve %42,9). Çok sayıda çalışma, hastane kaynaklı idrar yolu enfeksiyonlarının en az %10-15'inin nedeninin Candida olduğunu göstermiştir. hastane ortamlarında idrar yolu enfeksiyonları ve özellikle yoğun bakım ünitelerinde kandida sık görülür.31-33 Çalışmamızda İYE'lerin %7'sini Candida oluşturuyordu; bunların %94'ü hastane kaynaklı olup, %62,5'i yoğun bakım hastalarında gözlendi. Kandidiyazın ana nedeni Candida albicans olup, koğuştan alınan idrar kültürü pozitif ve yoğun bakım ünitesinden alınan pozitif idrar kültürü örneklerinden Candida'nın %81,1'i izole edilmiştir. Candida'nın hastalarda hastalığa neden olabilen fırsatçı bir patojen olması nedeniyle sonuçlarımız şaşırtıcı değildir. Yoğun bakım hastaları gibi bağışıklık sistemi baskılanmış hastalar.
Bu çalışmada kadınlar idrar yolu enfeksiyonlarına erkeklerden daha duyarlıydı ve 12-15 yaş grubundaki hastalar daha duyarlıydı. Ancak iki durum arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. yaş, hastaların çalışmaya alındığı birincil yaş grubuna göre tanımlanabilir. İYE'lerin bilinen epidemiyolojik modelleri göz önüne alındığında, bebeklik döneminde erkek ve kadın görülme sıklığı genellikle eşit görünmektedir; yenidoğan döneminde erkek baskınlığı ve erken çocukluk döneminde kadın baskınlığı vardır. ve tuvalet eğitimi sırasında. İstatistiksel olarak analiz edilen diğer risk faktörleri arasında, 3-30 gün hastanede kalma süresi istatistiksel olarak İYE ile ilişkiliydi (P=0.01). Diğer çalışmalarda hastanede kalış süresi ile İYE arasında bir korelasyon gözlendi.34,35 İYE çalışmamız aynı zamanda kateterizasyonla da anlamlı düzeyde ilişkiliydi (P=0.04). Gokula ve ark.'ya göre.35 ve Saint ve ark.36'ya göre kateterizasyon, kateterizasyonun uzunluğuna bağlı olarak İYE tehlikesini %3 ila 10 oranında artırdı. Kateter yerleştirilmesi sırasındaki kısırlığın önlenmesi sorunları, seyrek kateter değişimi ve kötü kateter bakımı, kateterle ilişkili idrar yolu enfeksiyonlarındaki artışı açıklayabilir.
Çalışma döneminde diğer yaş gruplarına göre daha fazla idrar yolu enfeksiyonu semptomlarıyla hastaneye başvuran üç yaş altı çocuk hasta sayısı daha fazladır. Bunun nedeni diğer çalışmalarla tutarlı olarak bu yaşın tuvalet eğitimi yaşı olması olabilir.37- 39
Bu çalışmada Gram-negatif bakteriler sırasıyla %100 ve %84,1 direnç oranlarıyla ampisilin ve trimetoprim-sülfametoksazole en dirençli bakteriler olmuştur. En sık geri kazanılan Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae ampisiline (%100) daha dirençli olmuş ve en sık geri kazanılanlar Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae olmuştur. trimetoprim-sülfametoksazol (%81,0). Aynı şekilde Gram-pozitif bakterilerdeki en yüksek genel direnç oranı (%100) trimetoprim/sülfametoksazolde gözlenmiştir. Ampisilin ve trimetoprim-sülfametoksazol idrar yolu enfeksiyonlarının birinci basamak ampirik tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Etiyopya'daki tüm sağlık tesislerinde, Sağlık Bakanlığı'nın Standart Tedavi Kılavuzları (STG) tarafından önerildiği üzere.40-42 Bu çalışmada gram negatif ve gram pozitif bakterilerin ampisilin ve trimetoprim-sülfametoksazole direnç oranları. toplum bu ortamda dirençli suşların seçilimi ve sürdürülme olasılığını artırmaktadır.43-45 Öte yandan çalışmamız Gram-negatif bakterilere karşı en etkili ilaçların amikasin ve meropenem, Gram-negatif bakterilere karşı ise en etkili ilacın oksasilin olduğunu göstermiştir. -pozitif bakteriler. Bu makaledeki veriler Nuhamen Zena'nın Addis Ababa Üniversitesi Kurumsal Arşivi'ne yüklenen yayınlanmamış bir makalesinden alınmıştır.46
Kaynak kısıtlamaları nedeniyle bu çalışmada tanımlanan mantar patojenleri üzerinde antifungal duyarlılık testi yapamadık.
İYE'lerin genel prevalansı %28,6 idi; bunların %75,4'ü (49/65) bakteriyel ilişkili İYE ve %24,6'sı (19/65) maya kaynaklı İYE idi. Enterobacteriaceae idrar yolu enfeksiyonlarının önde gelen nedenidir. Her ikisi de C. albicans ve albicans dışı C. albicans, özellikle yoğun bakım hastalarında, maya kaynaklı idrar yolu enfeksiyonlarıyla ilişkilendirilmiştir. Hastanede kalış süresi ve 3 ila 6 aylık kateterizasyon, idrar yolu enfeksiyonu ile anlamlı düzeyde ilişkiliydi. Hem gram negatif hem de gram pozitif bakteriler yüksek oranda Sağlık Bakanlığı tarafından İYE'lerin ampirik tedavisi için önerilen ampisilin ve trimetoprim-sülfametoksazole dirençlidir. Çocuklarda İYE'ler ile ilgili daha fazla çalışma yapılmalı ve İYE'lerin ampirik tedavisinde ampisilin ve trimetoprim-sülfametoksazol tercih edilen ilaçlar olarak yeniden değerlendirilmelidir.
Çalışma Helsinki Bildirgesi'ne uygun olarak yürütülmüştür. Tüm etik hususlar ve yükümlülükler uygun şekilde ele alınmış ve araştırma, Addis Sağlık Bilimleri Fakültesi, Tıbbi Laboratuvar Bilimleri Bölümü Dahili İnceleme Kurulu'nun etik izni ve SPHMMC izni ile yürütülmüştür. Ababa Üniversitesi.Çalışmamız 16 yaş altı çocukları kapsadığından yazılı onam verememişlerdir.Bu nedenle onam formunun veli/vasi tarafından doldurulması gerekmektedir.Kısacası çalışmanın amacı ve amacı yararları her ebeveyne/vasiye açıkça anlatılmıştır. Ebeveynlere/vasilere, her çocuğun kişisel bilgilerinin gizli tutulacağı tavsiye edilir. Ebeveyn/vasi, katılması durumunda çocuğunun çalışmaya katılma yükümlülüğünün olmadığı konusunda bilgilendirilir. Araştırmaya katılmayı kabul ettiklerinde ve devam etmek istemedikleri takdirde, çalışma süresince istedikleri zaman çalışmadan çekilebilirler.
Hastaları klinik görünüm açısından titiz bir şekilde incelediği için çalışma yerindeki görevli çocuk doktoruna teşekkür ederiz. Ayrıca çalışmaya katılan hastalara da çok minnettarız. Ayrıca bize izin verdiği için Nuhamen Zena'ya da teşekkür ederiz. Addis Ababa Üniversitesi deposuna yüklenen yayınlanmamış araştırmasından önemli verileri çıkarın.
1. Shaikh N, Morone NE, Bost JE, Farrell MH. Çocuklarda idrar yolu enfeksiyonlarının yaygınlığı: bir meta-analiz.Pediatr Infect Dis J. 2008;27:302.doi:10.1097/INF.0b013e31815e4122
2. Srivastava RN, Bagga A. İdrar yolu enfeksiyonları.In: Srivastava RN, Bagga A, eds.Pediatric Nephrology.4th edition.New Delhi: Jaypee;2005:235-264.
3. Wennerstrom M, Hansson S, Jodal U, Stokland E. İdrar yolu enfeksiyonu olan kız ve erkek çocuklarda primer ve edinilmiş renal skar.J Pediatrics.2000;136:30-34.doi: 10.1016/S0022-3476(00)90045 -3
4. Millner R, Becknell B. İdrar yolu enfeksiyonları.Pediatric Clinical North AM.2019;66:1-13.doi:10.1016/j.pcl.2018.08.002
5. Rabasa AI, Shatima D. Maiduguri Üniversitesi Eğitim Hastanesi'nde ciddi derecede yetersiz beslenen çocuklarda idrar yolu enfeksiyonu.J Trop Pediatrics.2002;48:359–361.doi:10.1093/tropej/48.6.359
6. Page AL, de Rekeneire N, Sayadi S, et al.Nijer'de karmaşık şiddetli akut yetersiz beslenme nedeniyle hastaneye başvuran çocuklarda enfeksiyon.PLoS One.2013;8:e68699.doi: 10.1371/journal.pone.0068699
7. Uwaezuoke SN, Ndu IK, Eze IC. Yetersiz beslenen çocuklarda idrar yolu enfeksiyonlarının yaygınlığı ve riski: sistematik bir inceleme ve meta-analiz.BMC Pediatrics.2019;19:261.doi: 10.1186/s12887-019-1628-y